Ούτε χρόνος δεν πέρασε από τότε που 34 οπαδοί του Παναθηναϊκού, μέλη της Θύρας 13 επισκέφτηκαν τα αδέρφια της Rapid για να παρακολουθήσουν αγώνα στην Βιέννη. Το φετινό ραντεβού ήταν από καιρό κλεισμένο και 42 οπαδοί μας ταξίδεψαν για άλλη μια φορά στην πρωτεύουσα της Αυστρίας για να συναντήσουν ξανά τους Ultras Rapid. Ο σκοπός συγκεκριμένος και ουσιαστικός. Ο αδελφοποιημένος σύνδεσμος έκλεισε την 1η Φεβρουάριου τα είκοσι χρόνια δράσης. Είκοσι χρόνια δυναμικά και τελείως ξεχωριστά σε σχέση με τους αντίπαλους στην Βιέννη, αλλά και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που βρίσκονται πίσω όχι μόνο σε οργάνωση, χορογραφίες, φωνή αλλά και σε δέσιμο μεταξύ των μελών.
Την Παρασκευή 1 Φεβρουάριου, 34 αδέρφια από Αθήνα, 6 από Δρέσδη που βρίσκονταν εκεί για να δουν τον αγώνα βόλεϊ των κοριτσιών μας με την τοπική ομάδα καθώς και 2 από Λονδίνο και Φρανκφούρτη, δώσαμε το παρόν στην εκδήλωση-επέτειο των 20 χρόνων των Ultras Rapid. Τα αδέρφια μας, μας περίμεναν στο αεροδρόμιο και εμείς κάναμε την εμφάνιση μας κρατώντας το πανό Θ.13, με έκπληκτους τους παρευρισκόμενους του αεροδρομίου, που δεν καταλάβαιναν γιατί 60 πρασινοασπροφορεμένοι αγκαλιάζονται και χαιρετιούνται. Επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν που είχαν νοικιάσει για εμάς ενώ δίπλα από το δικό μας υπήρχε το πούλμαν της ομάδας της Rapid, που μόλις επέστρεφε από φιλικό στη Τουρκία (έχει σημασία που το αναφέρουμε, θα νοιώσετε παρακάτω).
Στις 18:30 φτάσαμε στον χώρο που θα γινόταν η εκδήλωση, στο κλαμπ ‘Pasha’. Εκεί συναντήσαμε τους άλλους οπαδούς του Παναθηναϊκού που είχαν φτάσει νωρίτερα από την Γερμανία και την Αγγλία, ενώ πλήθος κόσμου περίμενε να ανοίξουν οι πόρτες, ενώ περίπου 50 αυστριακοί τελείωναν τις όποιες εκκρεμότητες είχαν μείνει πριν την έναρξη της γιορτής. Κάποιοι έπαιρναν θέση στα μπαρ, άλλοι στην είσοδο και άλλοι κρεμούσαν τα πανιά στους τοίχους και το ταβάνι. Σε λίγα λεπτά ο χώρος θύμισε εκτός έδρας παιχνίδι του Παναθηναϊκού με το Θ.13 να βρίσκεται σε περίοπτη θέση. Τα πανιά Ultras Athens, Χαλάνδρι, Πετρούπολη, GWF, Χαλκίδα, Ωρωπός και Βόρεια Προάστια κρεμάστηκαν επίσης σε διάφορα σημεία δίπλα σε αυτά των Ultras της Rapid, της Nurnberg και της Venezia. Σε λίγη ώρα ο χώρος άρχισε να γεμίζει. 50 άτομα από τη Νυρεμβέργη (Ultras Nurnberg και Fiasko) καθώς και 26 από τη Βενετία ανακατεύτηκαν μαζί με εμάς και περίπου 2.000 οπαδούς της Rapid.
Η ώρα έχει πάει 19:00 και η γιορτή αρχίζει. Εκτός από συνθήματα και αλκοόλ περιελάμβανε έκθεση φωτογραφίας, ομιλίες παλιών οργανωτών και ιδρυτών, μουσική, συναυλία και απονομές. Η απονομές άρχισαν και τα παιδιά βράβευσαν πρώτα τα μικρά γκρουπ της ομάδας, ύστερα τα μεγαλύτερα και στο τέλος τους αδελφοποιημένους συνδέσμους. Πρέπει να αναφερθεί πως οι Ultras Rapid βράβευσαν όλα ανεξαιρέτως τα γκρουπ των οπαδών όσο μικρά και αν είναι και ας μην βρίσκονται όλα στον ίδιο πέταλο αλλά και στο απέναντι. Αυτό που χαρακτηριστικά είπαν είναι: ‘Για μας όλοι είναι σημαντικοί και απαραίτητοι για το καλό της ομάδας και της κερκίδας’. Εκεί κάπου στην μέση της απονομής έγινε κάτι που εμείς σαν Παναθηναϊκοί δεν το περιμέναμε. Σύσσωμη όλη η ομάδα και το επιτελείο της, έκαναν την εμφάνιση τους στο χώρο με την φόρμα προπόνησης, κατευθείαν από το αεροδρόμιο!!! Το τι έγινε δεν περιγράφεται… Εκείνοι όρθιοι σε ένα υπερυψωμένο σημείο και κάτω 2000 κόσμος να τραγουδά, να ανάβει καπνογόνα και να τα σπάει γενικώς. Αργότερα ανέβηκαν όλοι μαζί στην σκηνή και οι υπεύθυνοι των Ultras Rapid τους φόρεσαν στο λαιμό από ένα επετειακό κασκόλ του συνδέσμου. Εκείνοι με τη σειρά τους δώρισαν την επίσημη φανέλα με στάμπα ULTRAS και νούμερο 20. Ο αρχηγός της ομάδας και ο πιο αγαπημένος της εξέδρας Steffen Hofmann πήρε το μικρόφωνο και εκθείασε το ρόλο των οργανωμένων οπαδών. Εκεί και αν έγινε της τρελής… Μίλησαν και άλλοι ποδοσφαιριστές καθώς και ο προπονητής και o υπεύθυνος επικοινωνίας και οπαδών. Ο τρόπος που μίλησαν για τους οπαδούς ήταν κάτι περισσότερο από συγκλονιστικός. Όποιος δει το βίντεο θα καταλάβει τι σημαίνει κόσμος – διοίκηση – παίκτες μια γροθιά.
Στο τέλος βραβεύτηκαν οι αδελφοποιημένοι σύνδεσμοι. Πρώτα ανέβηκαν στην σκηνή τα παιδιά από τη Νυρεμβέργη και ακολούθησαν τα παιδιά από τη Βενετία. Όπως ήταν φυσικό οι Rapid φώναζαν και τις δυο φορές συνθήματα των ομάδων. Αυτό όμως που ίσως δεν περίμενε κανείς και κυρίως όσοι από εμάς πήγαν για πρώτη φορά στην Βιέννη, ήταν αυτό που θα ακολουθούσε όταν η αντιπροσωπία μας έκανε την εμφάνιση της στη κεντρική σκηνή. 2.000 και πλέον κόσμος φώναζε ρυθμικά και χτυπώντας τα χέρια PANA-THI-NAIKOS. Είπαμε πάλι όλοι μαζί ένα σύνθημα δικό τους και φυσικά το επίκαιρο 100 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ. Τα δικά μας παιδιά τους δώρισαν ένα πανό, μια πλακέτα και τη συλλεκτική φανέλα του μπάσκετ. Το καλύτερο όμως βγήκε στο τέλος. Είχαμε συνεννοηθεί να μη βγάλουμε λόγο, αλλά να μιλήσουμε με πράξη… ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΟΟΟΟ… και το μέρος παίρνει φωτιά. Όλοι μα όλοι ήξεραν τα λόγια και μαζί με εμάς ξεχύθηκαν σε τρελή σχιζοφρένεια. Πραγματικά δεν περιγράφεται αυτό… Το πάρτι έκλεισε με συναυλία βιεννέζικης πράσινης punk μπάντας, τον Ύμνο μας και το surtaki…
Η επόμενη μέρα μας βρήκε στο γήπεδο για να παρακολουθήσουμε το φιλικό της Rapid με την Ruzemberok. Τα παιδιά άπλωσαν το πανό που είχαν φτιάξει πέρσι, μισό Ultras Rapid μισό GATE 13 και στη μέση A.C.A.B και από πίσω 20 καπνογόνα. Το γήπεδο αν και άδειο, γέμισε με συνθήματα. Ο αγώνας έληξε 3-0 και όσοι πήγαμε πρώτη φορά, πήραμε μια μικρή αλλά καλή γεύση του τι σημαίνει Block West. Συνεχίσαμε όλοι μαζί για φαγητό και στο τέλος καταλήξαμε στο νέο στέκι των Alte Garde (Παλιά Φρουρά) την pub Tom-Tom για μπύρες και συζήτηση.
Η Κυριακή 3 Φεβρουάριου μας βρήκε μακριά από την ομάδα μας και τα 100 χρόνια του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΜΑΣ αλλά μαζί με τα αδέρφια μας που έκαναν τα πάντα να μας φέρουν κοντά στο κλήμα της Αθήνας. Μετά την καθιερωμένη ομαδική φωτογραφία στο κέντρο της πόλης, μας πήγαν σε μια ιρλανδική pub εν ονόματι ‘4 Βells’ με σήμα το τριφύλλι. Εκεί με μεγάλη προσπάθεια κατάφεραν μέσω internet να βρουν το κανάλι που έδειχνε τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης. Με δυσκολία παρακολουθήσαμε το παιχνίδι κάτω από αυτές τις συνθήκες, αλλά στο τέλος πανηγυρίσαμε τρελά την νίκη και πρωτιά της ομάδας μας. Κάπως έτσι τη Δευτέρα το πρωί τελείωσε το τριήμερο ταξίδι μας στην Βιέννη. Τρεις μέρες απίστευτες που μας έφεραν πιο κοντά και μας έδεσαν περισσότερο με τα πράσινα αδέρφια μας.
