Στην αρχή του καλοκαιριού προγραμματίστηκε η εκδρομή για την Βιέννη. Τα αδέρφια μας, οι Ultras Rapid γιορτάζουν 25 χρόνια οργανωμένης παρουσίας από την ίδρυσή τους, δηλαδή από το 1988. Η γιορτή ήταν προγραμματισμένη για τις 15 Ιουνίου και η Θύρα 13 ήταν και πάλι εκεί για να γιορτάσει μαζί τους. Έτσι κι έγινε. Αρκετοί δικοί μας ταξίδεψαν με το αεροπλάνο, ενώ το πούλμαν δύο μέρες πριν την γιορτή θα ξεκινούσε για Βιέννη. Το πούλμαν γέμισε και άλλη μια οδική ξεκίνησε. Το ταξίδι κουραστικό, τα χιλιόμετρα πολλά, αλλά όλοι περιμέναμε την στιγμή που θα φτάσουμε για να γιορτάσουμε μαζί τους. Μετά από 25 ώρες περίπου φτάσαμε στην Βιέννη, όπου μας περίμεναν τα αδέρφια για να μας συνοδευόσουν στο σύνδεσμο τους. Εκεί στο σύνδεσμο μας περίμεναν και οι υπόλοιποι ώστε να μας καλωσορίσουν. Μόλις φτάσαμε, αφήσαμε τα πράγματα και ξεκινήσαμε τις μπύρες. Ο ενθουσιασμός μεγάλος για όσους δεν είχαν ξαναβρεθεί εκεί.

Ξημέρωσε Σάββατο 15 Ιουνίου και τα αδέρφια μας ολοκλήρωσαν τις ετοιμασίες για την μεγάλη γιορτή. Στην Βιέννη βρέθηκαν επίσης οι οπαδοί τις Venezia και της Νυρεμβέργης. Άφθονη μπύρα και φαγοπότι έλαβε μέρος στο χώρο του γηπέδου και συγκεκριμένα στο δυτικό πέταλο του γηπέδου της Ραπίντ. Ακολούθησε τουρνουά ποδοσφαίρου ανάμεσα στους οπαδούς της Rapid, της Venezia, της Nurnberg και φυσικά του Παναθηναϊκού μας. Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη με συνθήματα και καπνογόνα, κάτι σας επίσημοι αγώνες ποδοσφαίρου.

Το πρώτο γκολ από εμάς μπήκε και ο σκόρερ έδωσε το χόρτο στην εξέδρα και έγινε πανδαιμόνιο. Εμείς αγωνιστήκαμε με πράσινες εμφανίσεις, όπου στο πίσω μέρος είχαμε όλοι το 13. Το τουρνουά τελείωσε, μετά από δυο ώρες και αφού πανηγυρίσαμε την κατάκτηση από τη ΘΥΡΑ 13, πήραμε όλοι θέσεις στο πέταλο για να παρακολουθήσουμε όλο αυτό το σκηνικό που είχαν ετοιμάσει τα αδέρφια.

Στο πέταλο υπήρχε ένα τεράστιο κερκιδοπανό σαν κουρτίνα, που έλεγε “ULTRAS” με το επετειακό λογότυπό τους στο κέντρο, ενώ στο διάδρομο είχε στηθεί κολάζ με πλούσιο φωτογραφικό υλικό για κάθε χρονιά από το 1988 και μετά, ξεχωριστά. Φυσικά την θέση της στο κολάζ είχε και η Θύρα 13, μαζί και οι άλλες αδελφοποιήσεις των ULTRAS.

Το κάθε group από το Block West τίμησε ξεχωριστά τους Ultras Rapid και μετά ακολούθησαν οι υπόλοιποι όπως και εμείς. Στο πέταλο έγινε πανικός όταν έφτασε η δικιά μας ώρα να τους τιμήσουμε. Όλοι φώναζαν συνθήματά μας και εμείς δικά τους.

Όταν η γιορτή έφτανε στο τέλος της, προς μεγάλη έκπληξη όλων, παρακολουθήσαμε ένα απίστευτο θέαμα με πυροτεχνήματα που κράτησε γύρω στα δώδεκα λεπτά και μας άφησε όλους άφωνους. Συγχρονισμένη μουσική με πυροτεχνήματα στα χρώματα τους.

Αμέσως μετά τη γιορτή στο πέταλο, πήγαμε στην pub, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το γήπεδο και δίπλα από την μπουτίκ της ομάδας. Η ώρα περνούσε με συνθήματα και πολύωρες συζητήσεις ανάμεσά μας για τα οπαδικά δρώμενα, βέβαια το αλκοόλ είχε και πάλι την τιμητική του.

Η Κυριακή μας βρήκε δυστυχώς μακριά από την ομάδα μας και την φιέστα του φετινού Double στο μπάσκετ, αλλά σίγουρα άξιζε τον κόπο, αφού τα παλικάρια μας σκούπισαν τον πελάτη στο εξοχικό και δεν ακυρώθηκε η οδική, αν χρειαζόταν και τέταρτο παιχνίδι. Η τύχη ήταν με το μέρος μας και το χαμόγελο στα χείλη μας.

Ακολούθησαν αναμνηστικές φωτογραφίες και πολύ φαγητό σε μπυραρία στην περιοχή του Schwechat, μέχρι να ετοιμαστούμε για το γυρισμό με την ευρωπαϊκή κούπα μπροστά στο πούλμαν.

Ήταν τρείς μέρες απίστευτες που μας έφεραν πιο κοντά και μας έδεσαν περισσότερο με τα πράσινα αδέρφια μας. Το ταξίδι της επιστροφής ήταν δύσκολο και κουραστικό, αλλά γεμάτο με ωραίες στιγμές.

Περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο από την επίσκεψη μας στη Βιέννη, καθώς και ενημέρωση για την αδελφοποίηση από το 2001 μέχρι και σήμερα εδώ!