Κράτος κλειστόν, γράφει η ταμπέλα εδώ και αρκετά χρόνια, και οι μόνοι που έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε όλους τους ορόφους και στα υπόγεια, ανεξαρτήτως μέρας και ώρας, ήταν κάποτε τα παιδιά του πράκτορα και τώρα τα παιδιά του βαγγέλη. Ο πράκτορας και ο βαγγέλης δεν χρειάζεται να δίνουν παρόν μιας και αυτοί ήταν και είναι που χτυπάνε το ντέφι για να χορεύουν οι πολίτικοι, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι του τόπου εννοείτε, ανάλογα με την όρεξη τους και με το τι θέλουν να πετύχουν.

Ένα κράτος που κινείται απροκάλυπτα στους ρυθμούς του εκάστοτε συστηματικού ιδιοκτήτη του βρωμερού σωματείου, ένα κράτος που όσο περνάνε τα χρόνια και βλέπεις το τέλμα που έχει περιέλθει είναι λες και βγήκε μέσα από τη μήτρα του κόκκινου σωματείου. Ίδια αισθητική, ίδια λαμογιά και ίδια νοοτροπία του δικαιώματος στην κλοπή και της ψευτομαγκιάς. Κοινωνία σε διάλυση, ηθικές αξίες στον πάτο και νόμος της ζούγκλας χωρίς να υπολογίζει κανείς κανένα κόστος, παρά μόνο για να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα του κόκκινου παρακράτους.

Κόμματα, κυβερνήσεις και πολίτικοι μεταδίδουν στην κοινωνία την αρρώστεια και την λαίλαπα σαν επιδημία και με μιας αυτή γίνεται μόδα και τρόπος ζωής. Η ιδιοκτησία του σωματείου του λιμανιού είναι ο καθρέφτης της όλης κατάστασης. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις, ο κάθε ιδιοκτήτης έχει σημαδέψει και μια εποχή της νεότερης ελληνικής ιστορίας, πάντα με άσχημο τρόπο και πάντα με αρνητικό αντίκτυπο στην λειτουργία της κοινωνίας και του τρόπου αντιμετώπισης της ζωής από τον λαό.

Η εποχή των πάμπερς, των ειδικών δικαστηρίων και της κλοπής χρημάτων του ελληνικού λαού για να κάνει τον καμπόσο και τον επενδυτή, ο μέχρι πριν λίγο καιρό κρατούμενος στον κορυδαλλό, κοσκωτάς. Μια χώρα σε χειμερία νάρκη που έψαχνε τρόπο να βγει στην επιφάνεια, να αποκτήσει λίγο δυτικό lifestyle και βλαχοχλιδή χωρίς κόστος. Τι και αν χάθηκαν εκατομμύρια του ελληνικού λαού, τι και αν ξέσπασαν σκάνδαλα, το σωματείο των ”αδικημένων” με αυτά τα λεφτά έκανε μεταγραφές και τα σκάνδαλα τα κάλυπταν με ακόμα μεγαλύτερα. Αποτέλεσμα ο λαός να χάνει τα λεφτά του, ο γάβρος να παίρνει παίκτες και στο τέλος να έχει έναν πρόεδρο στην φυλακή και τα χρέη χαρισμένα.

Εποχή του πολλάκις κατηγορουμένου σαν πράκτορα της στάζι σωκράτη και γνωστό στην πιάτσα και ως ρόκκο. Τι να πρωτοπείς για την συγκεκριμένη περίοδο, είναι ίσως η πιο μαύρη της ελληνικής κοινωνίας, είναι η εποχή που διαλύθηκαν τα πάντα στην χώρα, είναι η εποχή της ασυδοσίας και το κάνω επάγγελμα την λαμογιά και την μίζα. Εποχή που υπουργοί έβγαζαν φωτογραφίες στο κότερο, εποχή που αν δεν ήσουν γάβρος σε απέβαλε το σύστημα σαν τρελό, σαν κομπλεξικό και σαν κατώτερο. Τι και αν έβλεπες να σου κλέβουν την ελπίδα, τι και αν έβλεπες τον διπλανό σου να κλέβει και να το φωνάζει περήφανα ότι είναι κλεφτής και λαμόγιο; Εσύ, έπρεπε για να ζήσεις, να κάνεις το ίδιο. Η εποχή που τα ΜΜΕ δούλευαν αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιήσουν τα απωθημένα του κωστόπουλου, του αναστασιάδη και του υπολοίπου συρφέτου. Εποχή της φούσκας και του “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”. Πραγματικό ισοπέδωμα κάθε κοινωνικού ιστού και κάθε κοινωνικής συνείδησης. Κοινός παρανομαστής το βρωμερό σωματείο και καθρέφτης της κοινωνίας, η κόκκινη αγέλη. Για κάθε μίζα και ένα γήπεδο δώρο, για κάθε βόλτα με το κότερο με μια φωτογραφία στη μύκονο και ένα πρωτάθλημα δώρο, για κάθε χειραψία με τον εκάστοτε πρωθυπουργό και ένα σκάνδαλο με στημένους αγώνες να κουκουλώνεται σε ένα βράδυ χωρίς να παίρνει χαμπάρι κανείς τίποτα. Αλλά εσύ δεν έπρεπε να μιλάς, το έλεγαν όλοι. Πραγματικός βομβαρδισμός από προπαγάνδα και εσκεμμένη αλλοίωση της πραγματικότητας στο όνομα του καλά περνάμε και άσε τους άλλους να σκούζουν.

Εποχή της απόλυτης ξεφτίλας,του νόμου της ζούγκλας και της εξαθλίωσης. Εποχή του κατηγορούμενου για στημένα παιχνίδια και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης προέδρου γάβρου μαρινάκη. Εποχή που φαντάζει φυσικό επακόλουθο των προηγούμενων ιδιοκτητών του σωματείου της τρούμπας και της διαμορφωθείσας κατάστασης από αυτούς στην ελληνική κοινωνία. Εποχή της ψεύτικης ελπίδας για έξοδο της κοινωνίας από το τέλμα. Σαν τέτοιος δεν παρουσιάστηκε στο κοινό ο βαγγέλας; Σαν αναμορφωτής και αγνός πρόεδρος που φέρνει αλλαγές στο ποδόσφαιρο, όπως ακριβώς παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ και ο νέος πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος δεν δίστασε να υπακούσει στις πρόσφατες εκλογές για το ποιον θα βάλει υποψήφιο στον πειραιά, δεν δίστασε να φωτογραφηθεί μαζί με τον βαγγέλη και κυρίως απολάμβανε το ντέρμπι της ντροπής από τα επίσημα του χαρισμένου γηπέδου. Εποχή των τραμπούκων και των καμμένων φούρνων, εποχή με συνομιλίες για στημένους αγώνες, εποχή απαγόρευσης εξόδου από την χώρα και όλοι να κάνουν πως δεν ακούν και δεν βλέπουν.

Το σωματείο της τρούμπας, οι ιδιοκτήτες της και η αγέλη που τους ακολούθουν είναι ο καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας και ο λόγος που έχουμε φτάσει ως εδώ. Η ομάδα αυτή αποτελεί κοινωνική μάστιγα, κόκκινο παρακράτος και πρέπει να αντιμετωπιστει ανάλογα. Ότι πιο σάπιο έχει κυριαρχήσει στην ζωή της χώρας είναι αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών. Ολόκληρη χώρα κινείται σε ρυθμούς κόκκινους, από τα ΜΜΕ έως και τον περιπτερά της γειτονιάς, από νοοτροπία ως και τρόπο ζωής. Οι βολεμένοι και διπλά σε μας δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και κανέναν. Μπορείς να στήνεις αγώνες, μπορείς να απειλείς διατητές, μπορείς να κάνεις ότι γουστάρεις σε ένα σάπιο πρωτάθλημα. Μπορεί να έχεις εφημερίδες και να πουλάς χρηματιστηριακές φούσκες, μπορεί να έχεις σαιτ και να εκβιάζεις κόσμο, μπορείς να πτωχέυεις εταιρίες, μπορεί, μπορεί και μπορεί. Δεν θα σε ακουμπήσει κανείς αν είσαι ο βαγγέλης, ή φίλος του βαγγέλη, ή έστω ένας κομματικοποιημένος γάβρος. Η ομάδα του παπανδρέου, του σημίτη, του σαμαρά, του λοβέρδου, του μαντούβαλου, του πάγκαλου, η ομάδα του ”μαζί τα φάγαμε”. Η ομάδα του κράτους και του ψέματος. Η ομάδα του σαλιαρέλη, του κοσκωτά, του κόκκαλη, του μαρινάκη. Αυτοί καταστρέψανε την Ελλάδα, την κοινωνία, τις περιουσίες του κόσμου και οι άλλοι διέλυσαν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα. Βίοι παράλληλοι με κοινή νοοτροπία, μαζί τα καταστρέψαμε όλα και συνεχίζουμε μέχρι να ισοπεδώσουμε τα πάντα…