Πριν περίπου 53 χρόνια γεννιόταν στον τόπο μας ο Σταύρος, υιός δασκάλων και εγγονός παπά. Με τις αρχές και τις αξίες που πήρε από την οικογένεια του κατάφερε να πετύχει στην Νομική, όπου έγινε γνωστός για τους αγώνες του στα φοιτητικά κινήματα. Η μαχητικότητα ήταν άλλωστε χαρακτηριστικό του γνώρισμα κατά την μετέπειτα άσκηση του επαγγέλματος του. Οι αγορεύσεις του επ’ ουδενί δεν περιορίζονταν στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά συνεχίζονταν και στις πλατείες, τους δρόμους και τα καφέ του νησιού όπου και τον συναναστρεφόμασταν καθημερινά. Η επιμονή στο λόγο και τις απόψεις του υπέρ του δίκαιου και του ηθικού έφτανε κατά καιρούς στα όρια της ξεροκεφαλιάς, αλλά ποιος να τον παρεξηγούσε τότε… ήταν ο δικός μας Σταύρος.

Και ήρθε η ώρα που το 3% έγινε 36% και ο δικός μας Σταύρος έγινε ο Σταύρος του υπουργείου. Δεν άργησε να συμβιβαστεί με το σύστημα και να γίνει βασικό γρανάζι εξυπηρέτησης αυτού, να συνδιαλέγεται με υπόδικους προέδρους φορέων, παράγοντες εγκληματικών οργανώσεων και άλλους κατηγορούμενους του κοινού ποινικού δικαίου.

Ο Σταύρος του υπουργείου, στο σάπιο περιβάλλον που πλέον ζει, αποφάσισε ότι το πρόβλημα είναι οι οπαδοί και η ΘΥΡΑ 13. Ειδικότερα αυτός θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα ότι η ΘΥΡΑ 13 είναι τρόπος ζωής και ιδεολογία που δεν περιορίζεται σε θύρες και πέταλα, δεν είναι κάγκελα και τσιμέντα, είναι ψυχές, είμαστε εμείς. Το μεγαλείο και την δύναμη της θα τα δεις να ξεδιπλώνονται μπροστά σου, Κοντονή ετοιμάσου.

Υ.Γ. Δεν σου φταίνε οι οπαδοί, ξέρεις το όνομα του… το έλεγες στο νησί.

Υ.Γ.1 Σταύρο σε ένα σπίτι που έχει βία κλείνεις το δωμάτιο;

Υ.Γ.2 Για μας η βία δεν είναι λύση, είναι πάντα το αποτέλεσμα της αδικίας.

Υ.Γ.3 Σαν πολίτης Παναθηναϊκός, σαν υπουργός…;

Zakynthos Club – ΘΥΡΑ 13