Δεν έχουν περάσει παρά μόνο κάποιες ώρες από την αναβολή του ντέρμπι και η αλήθεια είναι ότι γράφτηκαν πολλά και ακούστηκαν ακόμα περισσότερα για όλα όσα έγιναν στο ιστορικό μας γήπεδο. Γνώμες και απόψεις που αντιμετωπίζουν επιδερμικά το πρόβλημα, γιατί κανείς δε θέλει να αγγίξει την ουσία του. Ως Θύρα 13, είμαστε εδώ για να στηλιτεύσουμε όλες εκείνες τις συμπεριφορές-αντιδράσεις που οδήγησαν σε μια ακόμα ελληνική ποδοσφαιρική παρωδία και να θέσουμε ερωτήματα προς όλους τους δήθεν υπευθύνους που κόπτονται για το άθλημα, την ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων και την τέρψη των θεατών.
Ξεκινώντας από την ελληνική αστυνομία, πώς είναι δυνατό σε ένα μεγάλο ντέρμπι με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας, να χρησιμοποιεί τόσες δυνάμεις και να μην μπορεί εν τέλει να εγγυηθεί την ομαλή διεξαγωγή του παιχνιδιού; Ποιο είναι το νόημα να υπάρχουν τόσες ζώνες ελέγχου και τελικά να μη γίνεται έλεγχος στην είσοδο του γηπέδου; Μήπως η ύπαρξη τόσων ένστολων αποσκοπούσε μονάχα στην πρόκληση εκνευρισμού στον κόσμο, που για να εισέλθει στο γήπεδο, σε όλες τις θύρες, έπρεπε να κάνει το γύρο της Αθήνας, να δείξει αστείρευτη υπομονή και συγκρατημένα νεύρα, μόνο και μόνο για να μην ταλαιπωρηθεί η ομάδα του δημοσίου; Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Είτε κάποιοι είναι ανίκανοι, ή αλλιώς είναι στημένοι. Εκτός κι αν σας βολεύει να έχετε έναν κόσμο συνέχεια στην τσίτα και έτοιμο να εκραγεί. Αλήθεια, με ποια λογική, από τις 15:30 (2 ολόκληρες ώρες πριν αφιχθεί η αποστολή του γαύρου), όλη η περιοχή των Αμπελοκήπων ήταν αποκλεισμένη από τα ΜΑΤ; Με ποια λογική χτύπαγαν στο ψαχνό ακόμα και ανυποψίαστους πολίτες, κάνοντας αλόγιστη και προβοκατόρικη χρήση δακρυγόνων και χημικών μέσα σε ένα πλήθος όλων των ηλικιών; Μήπως επειδή δόθηκε εντολή να είναι όσο το δυνατό λιγότερος κόσμος στο γήπεδο όταν έφταναν τα χαϊδεμένα παιδιά του Πειραιά; Έχουμε βαρεθεί τόσα χρόνια στα ντέρμπι να παίζουμε φιλοξενούμενοι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στη Λεωφόρο μας. Έχουμε βαρεθεί να ακούμε για τους κακούς οπαδούς που δημιουργούν επεισόδια, αλλά να μη γίνεται κουβέντα για την ανοργανωσιά και την προκλητική συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων στα γήπεδα. Πώς γίνεται στις πορείες και τις ειρηνικές διαδηλώσεις, η αστυνομία- που πετάει δακρυγόνα και διαλύει ατάκτως τα συγκεντρωμένα πλήθη- να είναι η αιτία του κακού, αλλά πάντα στα γήπεδα να παρουσιάζεται ως θύμα; Για την ίδια αστυνομία δεν μιλάμε άλλωστε;…. Μια αστυνομία που, για να δείξει έργο, προβαίνει σε προσαγωγές-συλλήψεις έξω από το γήπεδο, αρκετή ώρα μετά την αποχώρηση του κόσμου, ώστε να καυχιέται ότι επιτέλεσε σωστά το καθήκον της.
Στη δημιουργία αρνητικού κλίματος, ψευδών εντυπώσεων και τρομολαγνείας, καθοριστική συμβολή είχαν τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης, τα οποία -για να προσφέρουν εκδούλευση στο ερυθρόδερμο σύστημα- έκαναν λόγο για αστυνομικό που χαροπαλεύει, με λογική συνέπεια να παγώσει ο κόσμος στο άκουσμα της είδησης και να ισχυροποιηθεί το αίσθημα για απαραίτητη αναβολή του παιχνιδιού. Μόλις βέβαια αποφασίστηκε η ματαίωση, ο κίνδυνος για τη ζωή του άτυχου αστυνομικού μετατράπηκε σε μια απλή διάσειση (σε κάθε περίπτωση βέβαια ευχόμαστε στον άνθρωπο να περάσει γρήγορα την ταλαιπωρία). Τι να περιμένεις, όμως, από ανθρώπους που επιδίδονται σε πύρινα άρθρα εναντίον της οπαδικής βίας, αλλά στο θέμα της εγκληματικής οργάνωσης αποσιωπούν χαρακτηριστικά; Στο πλαίσιο, λοιπόν, του να μην κακοκαρδίσουν το μεγάλο αφεντικό, οι ανεξάρτητοι και μαχητικοί δημοσιογράφοι κατέκριναν πάλι για την πρόκληση έντασης στις θύρες 10-11, μόνο τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, κατόχους διαρκείας μα και απλών εισιτηρίων στις συγκεκριμένες θύρες. Φιλάθλους που ήταν στοιβαγμένοι εξαιτίας των θέσεων που είχαν καταλάβει οι αστυνομικές δυνάμεις. Φιλάθλους που έβλεπαν μέλη της αποστολής του γαύρου να προκαλούν, να χειρονομούν και να δοκιμάζουν τα ήδη τεντωμένα νεύρα του κόσμου (μάλιστα ο ένας από τους υπαλλήλους είναι αυτός που το ίδιο το κράτος έχει ορίσει για την προστασία του υπόδικου προέδρου). Μην ξεχάσετε, κύριοι, να απαιτήσετε και σεις το πριμ από το μεγάλο αφεντικό, σε περίπτωση που το σωματείο σας πετύχει μια ακόμα περήφανη και σπαθάτη νίκη στις τέσσερις γραμμές……… του φύλλου αγώνος.
Τα όσα έγιναν το Σάββατο στη Λεωφόρο, απέδειξαν και στον πλέον αδαή πως το μόνο που προσφέρει το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι απέχθεια, διαπλοκή και βία. Οι ίδιοι άνθρωποι κάνουν επικές κωλοτούμπες για να φανούν αρεστοί στο κόκκινο παρακράτος. Το 2003, ο Μποροθρύλος έκρινε πως το παιχνίδι στη Ριζούπολη μπορούσε να διεξαχθεί κανονικότατα. Το 2015, επί προεδρίας του στη Σουπερ Λίγδα, ο διαιτητής Παππάς αναβάλλει το παιχνίδι μετά τη ρίψη της πρώτης φωτοβολίδας (ρίψη βέβαια που είναι απολύτως εσφαλμένη και κατακριτέα). Το τι λέει ο κανονισμός για τη διακοπή του αγώνα, μικρή σημασία έχει. Αν, όντως, ο διαιτητής είχε πάρει απόφαση να διακόψει το παιχνίδι, γιατί δεν το έπραξε εξ΄αρχής και περίμενε 2 ώρες για να λάβει εγγυήσεις που ποτέ δε θα έπαιρνε; Γιατί δε ματαιώθηκε η αναμέτρηση όταν το γήπεδο είχε 4000 κόσμο, αλλά η απόφαση πάρθηκε όταν όλα ήταν ήρεμα και στο γήπεδο υπήρχαν 16000 άνθρωποι και αμέτρητες διμοιρίες των ΜΑΤ, παρατεταγμένες στο χορτάρι, έτοιμες για σύγκρουση; Από πού ορμώμενος ο κ. Παππάς διέταξε τελικά την αναβολή του παιχνιδιού και με ποιόν/ους μίλησε στο μεσοδιάστημα;
Η αναβολή του παιχνιδιού προκάλεσε τα επεισόδια και όχι το αντίθετο. Αυτή είναι η αλήθεια. Η αναίτια, και από άποψη timing, αναβολή είναι αυτή που εξόργισε όλο τον κόσμο. Έναν κόσμο που παρέμεινε στη θέση του, εξοργισμένος, να σιχτιρίζει μια ακόμη επίδειξη δύναμης του σαθρού κατεστημένου. Δεν φταίει ο κόσμος, Κοντονή, για την προχειρότητα του σχεδιασμού σας και την προκλητική συμπεριφορά των εμπλεκομένων. Δεν φταίει ο κόσμος, υφυπουργέ, που ενώ έχει αποδειχθεί μέσα από επίσημες καταγραφές της ΕΥΠ, ότι η ερυθρόλευκη εγκληματική οργάνωση βάζει βόμβες, εσύ ασχολείσαι με τη ρίψη φωτοβολίδων (γεγονός, επαναλαμβάνουμε, απαράδεκτο, κατακριτέο και εσφαλμένο από μέρους μας). Δεν μιλάμε εμείς σε πακιστανικά κινητά, ούτε εμπλεκόμαστε σε δικογραφίες διαφθοράς. Το Σάββατο στη Λεωφόρο, λειτούργησε η λάθος εκτίμηση του διαιτητή, η ανικανότητα της αστυνομίας να διοργανώσει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, και η προβοκατόρικη συμπεριφορά των γραναζιών του συστήματος. Δεν λειτούργησε κανένας νέος αθλητικός νόμος. Εκτός κι αν τα μέτρα για τον αθλητισμό που οραματίζεστε, είναι τα μέτρα της βίαιης καταστολής και των κλομπ. Τα προβλήματα δε λύνονται ούτε με την κάρτα φιλάθλου, ούτε με το ΑΜΚΑ. Πόσο μάλλον με ανούσιες συναντήσεις καλής θέλησης με παλαιμάχους και δηλώσεις εντυπωσιασμού. Υπάρχει συγκεκριμένος ένοχος εδώ και κάμποσα χρόνια, μα όλοι εθελοτυφλούν. Αφήστε, λοιπόν, τους οπαδούς και κάντε τα απαραίτητα για να αποκτήσουν νόημα οι Κυριακές όλων των φιλάθλων.
Και κάτι τελευταίο, υφυπουργέ: από τη στιγμή που στο νέο αθλητικό νόμο, έχεις ζητήσει από τις ΠΑΕ να έχουν την ευθύνη για τη φύλαξη των γηπέδων και την τέλεση των παιχνιδιών, μέσω εταιριών security, και αφού η ΕΛ.ΑΣ. δήλωσε αδυναμία να εγγυηθεί την ασφάλεια, οφείλεις να διατάξεις την επανάληψη του παιχνιδιού. Τίποτα λιγότερο. Εκτός κι αν αυτό δεν σκέφτηκες να το συζητήσεις στη συνομιλία σου με τον υπόδικο πρόεδρο, στον οποίο έχει απαγορευθεί η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Μήπως, τουλάχιστον, έτυχε να τον ρωτήσεις πόσο τυπικός είναι στην υποχρέωσή του να παρουσιάζεται στο αστυνομικό τμήμα;
Υ.Γ.1 Όταν τιμωρήσεις τον πραγματικό ένοχο, τότε θα εξαφανιστούν και οι ηλίθιοι από τις κερκίδες.
Υ.Γ.2 Κοντονή, αντί να πιέζεις για να αποκαλύψεις υποτιθέμενα κυκλώματα στον οπαδικό χώρο, προσπάθησε να εξαλείψεις τα πραγματικά κυκλώματα, που όχι μόνο λυμαίνονται το ελληνικό ποδόσφαιρο και βιάζουν την ανθρώπινη λογική, αλλά, το κυριότερο, θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνία. Γιατί αν το μόνο σου μέλημα είναι να φιμώνεις τη φωνή του κόσμου που θέλει να αναδείξει τη σαπίλα, με τη Θύρα 13 να ξέρεις πως δε θα τα καταφέρεις.
Υ.Γ.3 49 χρόνια η Θύρα 13 πρεσβεύει μια αυθεντική οπαδική κουλτούρα. Ενοχλεί που δεν είμαστε μέρος του σάπιου συστήματός σας. Όσες απαγορεύσεις και να σκαρφιστείτε, όσα δακρυγόνα και να μας ποτίσετε, όσους νόμους και να εφαρμόσετε, εμείς θα είμαστε πάντα εδώ, παρόντες, για να χαλάμε την ψεύτικη γιορτή σας. ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ!
Υ.Γ.4 Εμείς τη μάνα μας, την τιμάμε…
ΘΥΡΑ 13 – 1966